Gisteren was het onze trouwdag. Precies 28 jaar geleden gaven wij elkaar het ja-woord in het gemeentehuis van Zwijndrecht. Vandaag heb ik een paar van onze trouwfoto's ingescand met de app Photoscan van Google, bedankt Ed voor de tip. Een geweldig makkelijke app om oude foto's te digitaliseren.
Een mooie herinnering van deze dag is het huwelijkssprookje dat Rob, broer van Jeroen voor ons heeft geschreven. Hij heeft dit 's avonds voorgedragen.
Het sprookje begint zo:
Wij verplaatsen ons in gedachten naar een bittere herfstdag in november. De wind zweept zure regen door het gekleurde bos, en de temperatuur is dusdanig onaangenaam, dat de bomen van de koude ineenkrompen, en van ellende hun bladeren laten vallen. De dieren zijn zenuwachtig op zoek naar kastanjes en beukennootjes, ter kompletering van hun wintervoorraad. Vieze vochtigheid lokt elfenbankjes en stinkzwammen uit het bladerdek waarmee het bos door de herfst was bedekt.
En de mooie poëtische woorden waar hij het sprookje mee eindigt:
Rest mij slechts te zeggen dat het schrijven van een huwelijkssprookje zo veel makkelijker is dan het leven van een sprookjeshuwelijk.
Mocht je het hele verhaal van Jeroen, kabouter Desiderius en de drie wensen van Jeroen willen lezen, ik heb het verhaal ook gedigitaliseerd. Klik hier om het te lezen.